Ду бозуи Паррандаи Паррандаи боғи нури сутуни

Тарҳрезии асбоби рӯшноӣ аз парвози пурҳашамати уқоб илҳом гирифта, рамзи озодӣ, қувват, далерӣ ва ғалабаро ифода мекунад. Шакли умумии чароғ ба уқобе шабоҳат дорад, ки болҳои худро баланд карда, бо ду дасту ду дасташ ва пости чароғе, ки як конкави ночизро ташкил медиҳад, ки онро ба тарҳи як дастӣ барои қонеъ кардани ниёзҳои гуногуни рӯшноӣ дароз кардан мумкин аст.

Консепсияи тарроҳӣ моҳир аст ва намуди умумии он ба таври назаррас содда, шево ва мураккаб аст.